Another blog from the land of the pancakepeople

Om de titel even uit te leggen, ik noem Chinezen in mijn gedachten gewoon heel vaak: het pannenkoekenvolk.

Het is alweer december en dat betekent dat de tijd ongelooflijk erg snel vliegt. Naast de constatering dat de tijd vliegt wil ik deze blog graag beginnen met een stukje te citeren van Lisanne haar blog:

"WC’s in China, een verhaal apart. Onderweg op vakantie naar Frankrijk vond ik het altijd al verschrikkelijk als je van die ‘hurk-WC’s’ tegenkwam en hield ik het het liefst nog een paar kilometertjes op. Hier: doodnormaal. WC-papier in een toilet? Vergeet het maar. Een deur voor de WC? Als je geluk hebt. En áls er al een deur in de WC zit, dan kan óf de deur niet op slot óf de deur zelf is onmogelijk dicht te krijgen. Maar, alles went, en hé, die ene Chinees die voorbij loopt terwijl ik m’n ding doe op het toilet, die zie ik toch nooit van m’n leven meer terug (en zo wel, zou ik hem niet herkennen tussen de miljoen andere Chinezen)."

Dat dit helemaal waar is, kan ik beamen, maar wat we laatst toch mee hebben gemaakt slaat alles. We waren aan het wachten op de bus om naar Xi Tang te gaan. Eenmaal aangekomen op de wc kregen we een soort combinatie tussen de slappe lach en een paniekaanval. De wc’s stonden in een u-vorm maar in plaats van dat je je behoefte in een gat in de grond moest doen, moest dit nu in een soort afvalbak. Deze liep langs alle wc’s en er stroomde water door. Terwijl je dus moeilijk aan het mikken was, kwamen er ook nog eens uitwerpselen langs van Chinesen. Te smerig en tegelijkertijd hilarisch.

Een ander uiterste in de wc in het Park Hyatt hotel. Daar kan je zelf de temperatuur van de bril en het water aanpassen. Daarnaast kan je ook je billen laten schoonspuiten. We wilden eerst met zijn allen koffie gaan drinken op de bovenste verdieping met uitzicht op Shanghai, maar het uiteindelijk in het kader van besparen ervoor gekozen om die beneden bij starbucks te halen voor 3 euro goedkoper.

Verder hebben we dit weekend maar weer eens heel origineel een shopsessie gedaan, het was een soort black friday maar dan in China. Maar tussen alle dringende Chinesen heb ik toch nog een paar laarsjes weten te scoren! Daarnaast zijn we weer naar nanpu bridge gegaan maar dit keer om een jas te laten maken. Superleuk want je kan zelf je stofje kiezen en rits en dan maken ze je droomjas voor je op maat.

Vorig weekend besloten we om een Wild Animal Park te bezoeken in Shanghai. Dit park was heel vreemd, want het was er half uitgestorven, maar er waren wel allemaal hele leuk dieren te zien. Zo hebben we onder andere ligers gezien (dit is een combinatie tussen en tijger en een leeuw, en nee ik wist eerst ook niet dat die bestond). Toen we gingen kijken bij een of andere show gebeurde er zo iets raars. Het was namelijk niet alleen een show met bijvoorbeeld honden, maar ook met apen, beren, olifanten en zebra’s. Na de show stond ons de verassing van het leven te wachten je kon namelijk voor 4 euro een rondje rijden op die olifant zijn rug! Aan de veiligheid werd niet gedacht, je werd zo op die olifant gezet zonder zitje of iets, maar het was wel heel erg geinig. Verderop konden we de olifanten gewoon voeren omdat ze op ongeveer twee meter afstand stonden met een paar struiken ertussen, dierenpark Amersfoort zou zijn hoofd schudden..

Na weer een stuk verder gelopen te hebben werden we verrast door panda’s en kangoeroes en alsof dat niet genoeg was konden we door een soort van fake wild park met de bus om tijgers, leeuwen, chita’s en beren in het ‘echt’ te zien. Helaas regende het en was de ruit beslagen, maar het was verder wel heel leuk.

Daarnaast wil ik nog even een ander onderwerp aansnijden namelijk: ongemakkelijke liftsituaties. Ik zal maar niet beginnen over die keer dat ik met de nieuwe Chinese general manager in de lift stond en hem niet herkende, maar als je in een hotel leeft kom je ongemakkelijke liftsituaties dagelijks tegen. Je beseft je altijd wel in je achterhoofd dat het in een lift best ongemakkelijk is, maar als je elke dag in een lift zit heb je het nog veel meer door. Gelukkig stond ik laatst in de lift met een hele geinige gast die de ongemakkelijke lift situatie minder ongemakkelijk wist te maken. Hij vroeg namelijk: ‘naar welke verdieping moet je?’ en ik zei: ‘naar 4’. En hij zei: ‘Zo, jij komt hier dan snel vanaf, ik moet altijd naar verdieping 20’. Waarop ik heel hard moest lachen en alweer bij mijn verdieping was! Meer van dit soort leuke mensen op de wereld, aub!

Mijn stagedagen zijn tegenwoordig van 8 tot 8, maar dat is maar drie dagen in de week en dan ben ik ook nog eens drie dagen vrij. Best wel prima, want ik heb heel veel papierwerk gekregen en ben voor het eerst eens druk op stage. (Daarnaast kan ik ook stiekem internetshoppen, waar ben jij nu schrijven, muziek luisteren, reports afmaken en zelfs tv programma’s kijken maar dat terzijde). Mijn collega’s zijn allemaal heel tevreden omdat ik het papierwerk best snel doe en de andere pannekoekjes (lees: Chinese stagaires) die snappen het allemaal niet. Zo heb ik een coupon gekregen van 5 euro om een lekker cakeje uit te kiezen uit de restaurant collectie, altijd een voordeel voor mij natuurlijk.

Verder heb ik deze keer niet heel erg veel te vertellen vrees ik. Maar vrijdag gaan we Sinterklaas vieren, over drie weken komen Mama en Maikel naar China en 10 januari gaan we ein-de-lijk naar Bejing, genoeg leuke dingen om naar uit te kijken dus!

Ciao, doeiiii