Heel cliché: Time flies when you're having fun!
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
31 December 2013 | China, Sjanghai
De tijd VLIEGT. Nog maar een maandje in deze geweldige en vreselijk rare stad en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan.
Vorige week werd ik verblijd met een bezoekje van mijn mamsie en broertje. We hebben de hele week Shanghai doorgestapt, tiramisu gegeten en wat alcoholische drankjes naar binnen gewerkt. Het grappige was dat mijn moeder en broertje bij dingen stopten, waar ik allang niet meer naar keek. Zoals Chinesen die roggelen op straat, je aanstaren of op de foto willen. Nu ik weer over het onderwerp ‘rare chinesen’ begin komen er meteen weer een paar leuke verhalen naar boven. Zo kwam ik laatst terug van een avondje stappen en zat er een Chinees op straat om 4 uur ’s nachts porselein te verkopen? Daarnaast liep ik laatst gewoon op straat toen een man mij ineens aansprak. Hij vond dat ik op zijn oude danslerares leek en wilde met mij op de foto. Allemaal leuk en aardig tot hij me een soort van begon te achtervolgen en me drie zoenen gaf en een hele hoop knuffels wilde. Ik ben maar in paniek de starbucks in gerend, maar het was wel weer een nieuwe ervaring.
Een paar weken geleden besloten we om eens wat nieuwe clubs te gaan bekijken in Shanghai. Zo kwamen we terecht in club Cirque. Dit is, zoals de naam al doet vermoeden, een club die lijkt op een circus. Zo liep er een man rond van 2 meter, midgets, acrobatische figuren en een clown. Ook kon je er popcorn halen en kijken naar verschillende optredens. Naast andere clubs besloten we om ook een wat andere restaurantjes te gaan bekijken, zo kwamen we terecht in Xintiandi, een soort ‘bunker’ met daarin allemaal leuke restaurantjes. Naast leuke restaurantjes stond ons nog een andere verrassing te wachten. Er stond een gigantische kerstboom die licht geeft als twee mensen onder de boom elkaar een kusje geven. Maar niet alleen de boom geeft licht, ook alle andere bomen in Xintiandi lichten op. Deze boom staat blijkbaar ieder jaar in een ander land, maar dit jaar in Shanghai. We moesten dus wel even een fototje maken bij het ‘Merry Kissmas’ bord.
Verder hebben we met zijn allen Sinterklaas gevierd, wat ik nog niet verteld heb en dus een beetje het bewijs is dat mijn blog niet meer zo up-to-date is als dat die normaal is. We hadden allemaal loodjes getrokken en onze, door ouders toegestuurde, pepernoten bewaard. Hoewel we allemaal dachten dat we niet ons best hadden gedaan zaten er superleuke cadeaus, suprises en gedichten tussen. Al was het leukste moment van de avond toen Berend begon te zingen/rappen op allerlei verschillende liedjes, al is dat wel een gevalletje “had je bij moeten zijn”.
Naast al deze leuke ontdekkingen hebben we nog een leuke ontdekking gedaan: glühwein! In Tianzifang (een soort artistieke buurt met allemaal leuke kleine winkeltjes en restaurantjes) verkopen ze heerlijke glühwein, maar het leukste is dat als je daar gaat zitten je een lekkere warme kruik krijgt voor op je benen en een pakje pinda’s! Hier heb ik dus mooi mijn moeder en broertje even mee naartoe genomen. Daarna zijn we met zijn allen (ook Lisanne haar moeder en zus) gaan hotpotten. Ik heb dit fenomeen volgens mij al een keer uitgelegd, maar je krijgt dan een klein pannetje met kokende bouillon waar je groenten en vlees in kan klaarmaken. Een soort kaasfondue, maar dan met bouillon. Na dit eetfestijn hebben Lies en ik onze families even Muse laten zien, en toen was het alweer tijd om doei te zeggen.
Gelukkig ben ik over een maandje alweer in Nederland en hoef ik ze niet heel lang te missen. Toch is het wel vreemd want toen ik eenmaal mijn ticket terug had geboekt wist ik nou niet of ik er heel blij mee moest zijn of heel verdrietig. Aan de ene kant wil ik heel graag weer naar Nederland om gewoon weer normaal te eten en mijn vriendinnetjes te zien en weer naar school te gaan (jaja, zo erg is het), maar aan de andere kant vind ik Shanghai echt een geweldige stad! Maar helaas is het Chinese volk wat minder geweldig (behalve mijn collega’s dat zijn schatjes) en vind ik het werken hier niet heel leuk. Het is dus nu de maand van de gemengde gevoelens!
Voor nu ga ik er in ieder geval nog lekker van genieten, vanavond is het nieuwjaar en volgende week gaan we naar Bejing, ook maak ik Chinees nieuwjaar nog mee waar ik heel benieuwd naar ben.
Voor nu:
Ciao doeii
Vorige week werd ik verblijd met een bezoekje van mijn mamsie en broertje. We hebben de hele week Shanghai doorgestapt, tiramisu gegeten en wat alcoholische drankjes naar binnen gewerkt. Het grappige was dat mijn moeder en broertje bij dingen stopten, waar ik allang niet meer naar keek. Zoals Chinesen die roggelen op straat, je aanstaren of op de foto willen. Nu ik weer over het onderwerp ‘rare chinesen’ begin komen er meteen weer een paar leuke verhalen naar boven. Zo kwam ik laatst terug van een avondje stappen en zat er een Chinees op straat om 4 uur ’s nachts porselein te verkopen? Daarnaast liep ik laatst gewoon op straat toen een man mij ineens aansprak. Hij vond dat ik op zijn oude danslerares leek en wilde met mij op de foto. Allemaal leuk en aardig tot hij me een soort van begon te achtervolgen en me drie zoenen gaf en een hele hoop knuffels wilde. Ik ben maar in paniek de starbucks in gerend, maar het was wel weer een nieuwe ervaring.
Een paar weken geleden besloten we om eens wat nieuwe clubs te gaan bekijken in Shanghai. Zo kwamen we terecht in club Cirque. Dit is, zoals de naam al doet vermoeden, een club die lijkt op een circus. Zo liep er een man rond van 2 meter, midgets, acrobatische figuren en een clown. Ook kon je er popcorn halen en kijken naar verschillende optredens. Naast andere clubs besloten we om ook een wat andere restaurantjes te gaan bekijken, zo kwamen we terecht in Xintiandi, een soort ‘bunker’ met daarin allemaal leuke restaurantjes. Naast leuke restaurantjes stond ons nog een andere verrassing te wachten. Er stond een gigantische kerstboom die licht geeft als twee mensen onder de boom elkaar een kusje geven. Maar niet alleen de boom geeft licht, ook alle andere bomen in Xintiandi lichten op. Deze boom staat blijkbaar ieder jaar in een ander land, maar dit jaar in Shanghai. We moesten dus wel even een fototje maken bij het ‘Merry Kissmas’ bord.
Verder hebben we met zijn allen Sinterklaas gevierd, wat ik nog niet verteld heb en dus een beetje het bewijs is dat mijn blog niet meer zo up-to-date is als dat die normaal is. We hadden allemaal loodjes getrokken en onze, door ouders toegestuurde, pepernoten bewaard. Hoewel we allemaal dachten dat we niet ons best hadden gedaan zaten er superleuke cadeaus, suprises en gedichten tussen. Al was het leukste moment van de avond toen Berend begon te zingen/rappen op allerlei verschillende liedjes, al is dat wel een gevalletje “had je bij moeten zijn”.
Naast al deze leuke ontdekkingen hebben we nog een leuke ontdekking gedaan: glühwein! In Tianzifang (een soort artistieke buurt met allemaal leuke kleine winkeltjes en restaurantjes) verkopen ze heerlijke glühwein, maar het leukste is dat als je daar gaat zitten je een lekkere warme kruik krijgt voor op je benen en een pakje pinda’s! Hier heb ik dus mooi mijn moeder en broertje even mee naartoe genomen. Daarna zijn we met zijn allen (ook Lisanne haar moeder en zus) gaan hotpotten. Ik heb dit fenomeen volgens mij al een keer uitgelegd, maar je krijgt dan een klein pannetje met kokende bouillon waar je groenten en vlees in kan klaarmaken. Een soort kaasfondue, maar dan met bouillon. Na dit eetfestijn hebben Lies en ik onze families even Muse laten zien, en toen was het alweer tijd om doei te zeggen.
Gelukkig ben ik over een maandje alweer in Nederland en hoef ik ze niet heel lang te missen. Toch is het wel vreemd want toen ik eenmaal mijn ticket terug had geboekt wist ik nou niet of ik er heel blij mee moest zijn of heel verdrietig. Aan de ene kant wil ik heel graag weer naar Nederland om gewoon weer normaal te eten en mijn vriendinnetjes te zien en weer naar school te gaan (jaja, zo erg is het), maar aan de andere kant vind ik Shanghai echt een geweldige stad! Maar helaas is het Chinese volk wat minder geweldig (behalve mijn collega’s dat zijn schatjes) en vind ik het werken hier niet heel leuk. Het is dus nu de maand van de gemengde gevoelens!
Voor nu ga ik er in ieder geval nog lekker van genieten, vanavond is het nieuwjaar en volgende week gaan we naar Bejing, ook maak ik Chinees nieuwjaar nog mee waar ik heel benieuwd naar ben.
Voor nu:
Ciao doeii
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
