Ok, toch maar een blog begonnen!

29 augustus 2013

In Nederland had ik heel zeker besloten dat ik absoluut geen blog zou gaan schrijven. Ten eerste ben ik daar niet goed in en ten tweede zijn er al zo’n 1000 blogs te lezen op facebook van mijn mede-hotello’s. Helaas ben ik toch overgehaald door zo’n 6 vriendinnen van mijn moeder en aangezien ik om elf uur ‘s avonds totaaaal niet moe ben, ga ik toch maar eens beginnen aan een blog.

Ik wil beginnen met vertellen wat eigenlijk iedereen al verteld heeft. Zodra je op de hotelschool komt om aan je nieuwe avontuur te beginnen weet je in je achterhoofd dat je ooit nog op stage moet. Dat die ooit zo snel zou komen had ik nooit gedacht. Ik kan me precies nog mijn eerste dag op kanjel 2 (SUPERDUUR) herinneren waar ik mijn latere jaarclubgenootjes emma en laura ontmoette. Na een superleuk eerste jaar op de campus waar we de meest gekke en leuke dingen hebben meegemaakt moesten we alweer verhuizen naar een eigen huisje. Met veel pijn en moeite hebben we afscheid genomen van de campus (Niet meer de wekker om 5 voor 9 als je om 9 les hebt ☹ ☹ ☹), toch was het fijn om een eigen plekje te hebben met meer ruimte! En wat hebben we het leuk gehad op onze ‘casa ebu’. En toen was het moment al weer daar: al mijn lieve vriendinnetjes van bovengenoemde casa ebu gaan naar barcaaaa en ik in me eentje naar Shanghai.

De afgelopen paar dagen in Nederland waren heel vreemd en hectisch. Na een superleuke intro en een huilend afscheid van mijn vriendinnetjes (die ja, ik zal het maar eerlijk toegeven, deels ook een beetje aan de alcohol lag) maar ook omdat ik ze echt ga missen! Ben ik met mijn vader en al mijn spullen naar Amersfoort gereden. Daar heb ik de laatste dingen voor vertrek geregeld, visum opgehaald (eerste keer alleen in de auto jaja), kapper, inpakken, laatste keer shoppen. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik de woensdag van mijn vertrek nog moest beginnen met inpakken maar dat is allemaal goed gekomen gelukkig. Papa suggereerde dat ik misschien maar minder kleding moest meenemen.... maar mama en ik staken een stokje voor dat domme voorstel en hebben alle kleren plus nog een kussen in mijn koffers weten te krijgen!

Op schiphol stond mij een heel afscheidscomité te wachten, naast mijn ouders waren namelijk ook mijn oom en tante, nichtje en lieve kim, carrie, nien, lies en eefje gekomen! Nadat ik die allemaal doei had gezegd stonden Berend, Thom en Guy te wachten op mij gelukkig. In het vliegtuig kregen we superchill eten (altijd een pluspunt voor mij!), en konden we films kijken op een prive tv. Helaas was ik mijn kussen kwijtgeraakt, het zal ook eens niet, en kon ik dus niet heel lekker slapen. Toch was het me gelukt alleen werd ik wakker met mijn gezicht op zijn 3 centimeter afstand van mijn Chinese buurman, dus dat was wel weer een lekker ‘awkward’ momentje. Nadat we aangekomen waren moesten we door de douane en koffers halen.

In de hal stond iemand van mijn hotel op mij te wachten om mij op te halen en werd ik met de auto naar het hotel gebracht. In de auto heb ik meteen mijn eerste Chinese vriend gemaakt die gek genoeg Aaron heet, maar helaas wel over een week vertrekt. Aangekomen in het hotel heeft Aaron mij een rondleiding gegeven en mij mijn kamer laten zien. Ik slaap tijdelijk in een van de kamers van het hotel en daar heb ik helemaaal geen problemen mee, ik heb namelijk een bad, chille douche, mini bar, wifi, twee bedden, 8 kussens en uitzicht vanaf de twaalfde verdieping!

Nadat ik al mijn spullen in mijn hotelkamer had gedropt ben ik op weg gegaan naar het centrum van Shanghai, dit bleek nog best een wereldreis te zijn, het is namelijk een uur met de metro. Ik was nog geen drie stappen mijn hotel uit of het begon gi-gan-tisch hard te regenen een soort ‘home sweet home’, lekker Nederlands. Aangekomen in het centrum ben ik samen met Guy, Richard, Thom en Berend de Bund gaan bekijken. Omdat het zo hard geregend had waren alle straten helemaal overstroomd en moesten we over hekken klimmen om aan de overkant te komen. Op de Bund was prachtig uitzicht alleen nog steeds een beetje regen. In plaats van dat ik foto’s aan het maken was van Chinesen wilden een klein Chinees meisje met mij op de foto. Uiteraard vond ik dat mega grappig, helemaal toen ze me een dikke knuffel gaf (weer een vriend erbij!).

Nadat we helemaal nagerend waren werd het tijd om te gaan eten, in het winkelcentrum vonden we dan ook een Chinees geval achtig restaurantje. In het kader van yolo hebben we maar wat besteld en het was best lekker. Voor de eet fans onder mij een uitgebreidere beschrijving (Het was een soort Schnitzel met rijst en curry en een slatje met paprika (?) je weet het maar nooit hier).

Na deze maaltijd ben ik teruggegaan naar mijn hotel. Heel bizar, omdat er zoveel mensen in de metro moeten in een keer gaan mensen precies in een rij staat aan beide kanten van de deur. Als de metro dan komt begint de hele rij zoveel mogelijk mensen in de metro te proppen. Echt méga prettig!! Gelukkig heb ik het allemaal overleeft. Aangekomen in mijn hotel ben ik meteen in slaap gevallen, met als gevolg dat ik om 12 uur ’s nachts klaarwakker ben.

Morgen krijg ik om 9 uur ’s ochtends een tour door het hotel en Shanghai en ga ik een pak laten maken. Dus ik ga mijn best doen om alsnog nu wat slaap te pakken.

Voor nu:
Ciao doeiiiii en tot snel!